CPC 2010 geslaagd!

Vorige week zondag 14 maart was het zover. Na weken trainen, massages en mooie voedingsplannen konden de lopers van de City Pier City 2010 van start. Voor De Haagse Hogeschool deden maar liefst zo’n 60 lopers mee!

Op het Malieveld verzamelden alle lopers. Veel wind en kou maakten het geen pretje om daar te blijven wachten. Gelukkig hadden wij de businesstent! Alle lopers van De Haagse konden terecht in de ware “HHS-business-unit” met volop broodjes, energiedrankjes én onze eigen fysiotherapeuten van H/Health Point!

En dat laatste was geliefd! Voor enkelen was het even los masseren om topfit aan de start te komen, maar voor vele was het een heerlijke ontspanning na afloop van de race. Geslaagde uurtjes in de businesstent! Er waren zoveel positieve reacties dat we volgend jaar misschien wel voor alle lopers van de CPC een fysio regelen!

Al dat trainen en die discipline zijn niet voor niets geweest, alle lopers zijn gefinisht op hun eigen afstand! (Kijk hier voor de tijden)

Alles bij elkaar was het weer een zeer geslaagd evenement! Op naar volgend jaar!

Tineke van Dijk: "Het zit er op! Hij zit in de knip! Deze pakken ze mij niet meer af!"

Afgelopen vrijdag spande het er nog om of ik groen licht van de fysiotherapeut zou krijgen en nu, zo’n 30 uur na mijn finish lijkt de endorfine nog steeds in mijn lijf te huizen! Hoewel, in tijden heb ik niet zo veel spierpijn gehad. Je had me vandaag de trappen van de Haagse Hogeschool moeten zien bestijgen en afdalen… het was geen gezicht. Maar alles binnen het normale want mijn knie heeft het gehouden! En dat was het belangrijkste.

Wat duurde het lang zeg voordat het eindelijk zo ver was dat ik van huis kon vertrekken die zondag. Doe mij maar halve marathons die om 11.00 uur beginnen, dan kan je niet zoveel meer nadenken van te voren en niet zo lopen stressen. Ik geloof niet dat ik de aardigste persoon des huizes was als ik er over nadenk… Bij de businesstent van de Haagse was de ontvangst hartelijk en kon je de inwendige en de uitwendige mens nog even laten verwennen door eten, drinken en massagemogelijkheid.

Het was er goed toeven aangezien het toch behoorlijk guur weer was op een tochtig Malieveld. De tien kilometermannen en -vrouwen gingen al van start en de mensen van de halve gingen met elkaar op de foto. Daarna toch me maar even naar buiten begeven voor 3 rondjes om de tent, brrrr gauw weer naar binnen! Een praatje aanknopen, maar niet zo gemakkelijk als iedereen zo’n beetje in zichzelf gekeerd wacht op wat komen gaat…

Naar de start en daar stonden we dan, toch vrij kort op de snelle Kenianen en andere snelle mannen en vrouwen. Een mooi privilege waardoor ik na het startschot in mijn enthousiasme toch sneller van start ging dan ik met mezelf had afgesproken… op naar het Vredespaleis en de lange lange Laan van Meerdervoort. Ik zag bekenden langs de route, zij mij pas als ik ze riep (ik was kennelijk nogal onherkenbaar in mijn groene HHS shirt...).

Ik wilde zo soepel en ontspannen mogelijk lopen en dan maar hopen dat mijn knie (of ledematen die er aan vast zitten) het zou toelaten naar de finish te lopen. Het ging boven verwachting. Bij de 10 wist ik al, het gaat gewoon goed komen. Geen centje pijn, genieten!

De mensen onderweg, de bands, de verzorgingsposten, droegen bij dat het een echt loopfeest was waar ik van kon genieten. Hoewel ik mezelf een paar flinke blaren onder mijn tenen liep die ik echt niet kon negeren (had ik maar niet nieuwe zooltjes in mijn schoenen moeten leggen) kon ik gewoon hard doorhollen en elke keer als ik dicht in de buurt van een muziekband kwam liep ik in mijn enthousiasme wat harder.

Eén heuvel zat er in het parcours, in Scheveningen. Ik liep er zo tegenop en haalde heel wat mensen in. Naar beneden was een kadootje, ik liet me gewoon gaan en had het gevoel dat het me niks kostte. Een paar HHS lopers liepen vlak voor me, ik had ze steeds in mijn vizier.

Mijn man, dochter en een geblesseerde (loop-)vriendin stonden strategisch opgesteld op de Badhuisweg met de nodige energiedrank en een druivesuikertabletje (= psychisch), want er zou geen verzorgingspost meer komen. De laatste kilometers fietste die vriendin met me mee. Ik voelde me al helemaal gelukkig. Nog meer bekenden langs de weg, geweldig! “De Haagse Tieten” waren al in zicht! Ik dacht nog even dat ik mijn PR er aan ging lopen maar was even vergeten dat de finish om de hoek lag i.p.v. waar de start was. Ik trok er nog een eindsprint uit en wauw wat voelde dat geweldig. 1.50.46, dat had ik niet verwacht. Ik was best een beetje trots op mezelf, 2 x 21,1 km. binnen een half jaar, 3 x naar de fysio en vandaag alleen een paar blaren. Het kan niet meer stuk.

Bedankt Peter en de rest voor de verwennerij, het was super.

Tineke van Dijk: "Fysiek probleem?! Maar lopen zal ik 'm!"

Nog 6 dagen te gaan en dan is het zover, de CPC. Ik zou nu vol verwachting, licht gespannen moeten zijn en gezonde zin moeten hebben in die 21,1 km. Maar er is een klein probleempje opgetreden. Dat wil zeggen, ik hoop maar dat het een klein en dus overkomelijk probleempje is…

Ik heb een hoop kilometers gemaakt de laatste tijd. 3 weken voor een halve marathon zou ik een lange duurloop doen. Het was voorjaarsvakantie en ik was met mijn gezin in Friesland bij mijn familie. Altijd leuk om dan van de een naar de ander te lopen, dus dat deed ik. Van mijn moeder in Sint Annaparochie naar mijn broer in Leeuwarden. Het was 15,5 km. Mooie afstand om te weten of je die halve al - of in mijn geval nog - in de benen hebt. Nou, ik had hem in de benen. Ik voelde me super. Een dag later voelde ik het ineens. Binnenkant knie. Zakte er een beetje doorheen. Maar niks bijzonders, gaat wel weer over dacht ik. Dacht ik ja…

Nu ben ik twee weken verder en heb ik een behandeling van de fysiotherapeut achter de rug. Ik heb daar een abonnement. Ik red het geen half jaar zonder die man. En dat terwijl ik nu toch echt goed op weg was om een PR te zetten, in de categorie “klachtenvrij hardlopen”. Maar helaas, vocht in de knie.

Ik ga hem trouwens gewoon lopen die CPC. Niks aan de hand. De behandeling (er zat iets scheef in mijn rug en dat is onder bekwame handen van de fysio rechtgezet) heeft mijn twijfels in elk geval weggenomen. Die van de fysio? Geen idee… maar mijn lichte gespannenheid en gezonde zin in een halve marathon zijn ondertussen omgeslagen in volledig ontzag…

Wish me luck!

Tineke van Dijk gaat voor de halve marathon!

Ik ben goed op weg voor de CPC. En dat is mooi want een maand geleden zou ik dat niet op schrift hebben durven zetten…. Dat lag natuurlijk allemaal aan het weer. Dat is wel mooi. Je kan de vorst, de sneeuw en dus de gladheid lekker de schuld geven als het effe wat minder gaat.

Maar het gaat dus best goed en eigenlijk denk ik dat de weken waarin het me echt te glad was en ik “noodgedwongen” thuis op de bank zat, me wel goed hebben gedaan. Een beetje bezorgd dat ik er niks meer van zou bakken, dat wel, maar ook genietend van lekker niks.

Nou ja, niks, ik heb wel op ijzers gestaan. Je moet weten, ik ben een Friezin. Tja, dan ben je het schaatsen zo ongeveer wel aan je stand verplicht. Ik heb begin januari in 6 dagen 5 x op het ijs gestaan van de natuurijsbaan in Voorschoten. Heerlijk rondjes gedraaid. Telt toch ook wel als training. Maar met in mijn achterhoofd januari 2009, toen we ook een tijdje lekker konden schaatsen. Rottemerentocht, Twaalf Provinciëntocht, de Vliet op en neer. Maar het is net als met een weekje skiën: je doet het het hele jaar niet en dan opeens dagenlang vol erin! Nogal een aanslag op je lijf. En dus liep - of zeg maar schaatste ik - een jaar geleden een blessure op , die maanden in beslag nam om weer van te herstellen.

Nu ben ik dus volgens mij goed op weg. Getuige het feit dat ik vandaag meegedaan heb aan de Duinrell Cross, georganiseerd door Leiden Atletiek op een prachtige locatie in mijn eigen woonplaats Wassenaar. De strand-, duin- en heuveltrainingen die ik de laatste tijd heb doorstaan hebben wat opgeleverd want het ging prima. Dat geeft de (Wassenaarse) burger moed! Het waren 4 rondjes van 2,3 kilometer. Oorspronkelijk ging het parcours over het hoogste Duin van Zuid-Holland, maar die was er uit geschrapt wegens glijgevaar, want het was nog even lekker gaan sneeuwen vanochtend! Het parcours was daarom iets langer geworden, maar wel iets minder hoge duinen. Voor mij nog steeds aardige kuitenbijters maar het was heel erg leuk om te doen en ik genoot van het prachtige duingebied met een wit laagje.

Jammer dat er maar zo weinig deelnemers waren eigenlijk. Het was vooral een Leiden Atletiek-onderonsje geloof ik. Voordeel daarvan is dan weer dat je als dame al gauw iets presteert en ja hoor, ik mocht op het podium klimmen om de 3e prijs in ontvangst te nemen! Ik weet niet zeker hoeveel dames er waren, zou me niks verbazen als er maar 3 uit mijn categorie mee deden. Nou ja, ik heb in elk geval mijn inschrijfgeld er dik uit, aangezien de prijs een kadobon was van de plaatselijke sportwinkel. Mijn tijd weet ik niet, want ze zijn niet zo vlot met het op het net plaatsen van de uitslagen geloof ik. En ik was mijn horloge vergeten. Wat wel weer goed was, zodat ik gewoon ontspannen en op het gevoel kon lopen.

De benen voelen wel wat stijf nu, tevreden vlij ik mij neer op de bank om de Olympische 3 km. damesschaatsen te gaan bekijken. Hup Ireen!!!!

Geslaagde presentaties!

Afgelopen maandag was het zover. Voor het eerst werden er presentaties vanuit H/Health Point door de sportdietist en fysiotherapeut gegegeven voor de lopers van De Haagse. Om 16.30u druppelde de eerste renners binnen en na een babbeltje en korte kennismaking gingen we om 16.45u van start.



De opkomst was wat mager, maar de sportievelingen die er waren, waren wel erg enthousiast! Er was volop ruimte voor discussie en dankzij alle scherpe opmerkingen en vragen waren het twee zeer geslaagde uurtjes!



De presentatie van de sportdietist heeft de lopers allemaal enthousiast gemaakt voor voeding. Na afloop hebben ze zich allemaal aangemeld voor een individueel sportvoedingsadvies. Net even wat persoonlijker en een volledig op maat gemaakt advies!

Benieuwd naar de belevingen van de lopers? Houd deze website de komende weken goed in de gaten!

H/Health Point begeleidt lopers van De Haagse!

Op zondag 14 maart 2010 vindt voor de 36e keer de Fortis City Pier City Loop in Den Haag plaats.
Net als voorgaande jaren heeft de Haagse Hogeschool weer een flink aantal businessteams die mee gaan lopen. Dit jaar biedt H/Health Point, het gezondheidscentrum van de Haagse Hogeschool, voor het eerst een uniek begeleidingspakket aan alle lopers van De Haagse aan. Op maandag 8 februari om 16.30uur worden er presentaties van de fysiotherapeut en sportdietist gegeven. Iedereen is hierbij welkom! Lijkt het je leuk om deze presentaties bij te wonen? Kijk hiernaast voor de details!

Naast de groepspresentaties biedt H/Health Point alle lopers een individueel sportvoedingsadvies op maat aan. Studenten Voeding & Dietetiek geven advies onder begeleiding van een sportdietist. Alles afgestemd op de wensen, training en leefstijl van de sporter! Interesse? Stuur een mail naar healthpoint@hhs.nl

Vanaf volgende week kun je op deze website in de aanloop naar de CPC op 14 maart 2010, de mentale en fysieke voorbereiding van de lopers van De Haagse volgen!

Op naar een mooi evenement!